Gratë që i kërkojnë të vdekurit

Bashkohen për t’i kërkuar trupat e të dashurve të tyre

Më shumë se 37 mijë  njerëz janë raportuar të humbur në Meksikë që nga viti 2006, sipas shifrave zyrtare të qeverisë. Shumë prej tyre janë zhdukur pa gjurmë, duke lënë prapa të afërmit të dëshpëruar pa ditur se çfarë u ndodhi atyre.

Në gjendjen veriore të Sinaloa, një nënë mori gjërat në duart e veta, duke marrë një lopatë dhe gërmuar për mbetjet kurdo që ajo pa përreth varre klandestine.

Fotoreporterja Alejandro Cegarra e ka dokumentuar kërkimin e saj dhe ato të rreth 30 grave që janë bashkuar me të, transmeton rtv21.tv.

Mësuesja e pensionuar Mirna Nereyda Medina (në plan të parë) themeloi grupin, të quajtur “Kërkimet e El Fuerte”, në korrik 2014 pasi djali i saj Roberto u zhduk në fshatin e njëjtë në Meksikën veriore.

Roberto shiti CD në një stacion benzine në hyrje të fshatit. Sipas dëshmitarëve okularë, më 14 korrik 2014 një kamion i zi pick-up u ndal në stacionin e benzinës dhe burrat brenda i thanë Robertos për të hyrë. Ai nuk u pa kurrë më.

Rasti i Mirnës nuk është i pazakontë. Në Sinaloa, 2.700 njerëz janë raportuar të humbur dhe këto janë vetëm rastet kur të afërmit paraqitën një raport zyrtar të policisë.

Shumica e të pagjeturve mendohet të jenë të vdekur. Gratë që janë pjesë e kërkimit janë të vetëdijshme për statistikat dhe në shumë raste ato që kërkojnë është siguria.

Miriam Reyes, e veshur me një kapelë për ta mbrojtur atë nga dielli i pamëshirshëm i Sinaloa, është në kërkim të ish-burrit të saj, i cili ka qenë i zhdukur që nga viti 2015.

“Djali im ka nevojë për një baba, ose të paktën trupin e tij për ta varrosur”, thotë ajo.

Mjetet e tyre janë të thjeshta. Lopata dhe kapëse dhe nganjëherë një kamion për t’i çuar në vendin e një varr masiv të dyshuar.

Kur ata marrin informacion të tillë, grupi fillon, duke sfiduar temperaturat deri në 41 gradë Celsius.

Juana Escalante është duke u përgatitur për një nga kërkimet në nxehtësinë. Ajo po kërkon djalin 28-vjeçar Adrián, të cilin mendon se është rrëmbyer.

“Në pesë minuta ata shkatërruan jetën time, ata nuk e dinë dëmin që ua bëjnë nënave”, thotë ajo.

Në Sinaloa, shteti që i dha emrin e saj kartelit famëkeq Sinaloa, rrëmbimet nuk janë të rralla.

Njerëzit të cilët mendohet se kanë para janë rrëmbyer për shpërblim. Njerëzit e rinj nganjëherë rekrutohen me forcë për t’u bashkuar me bandat kriminale. Ose ata vriten për t’u bërë pjesë e një bande rivale. Gratë e reja janë rrëmbyer për t’u trafikuar.

Në shumicën e rasteve, familja nuk do të zbulojë kurrë se çfarë u ndodhi atyre që u zhdukën, raporton BBC.

Kërkuesit duan ta ndryshojnë këtë. Ata e dinë lajmin që ka të ngjarë të gjejnë, ndoshta do të jetë i keq. Që nga viti 2014, ata kanë gjetur më shumë se 200 trupa. Kur ata gjejnë mbetje, i dërgojnë për testin e ADN-së. Nëse kjo është një ndeshje me një nga më shumë se 700 njerëz të humbur në regjistrat e tyre, ata i informojnë të afërmit.

Deri tani ata kanë arritur të identifikojnë rreth gjysmën e mbetjeve që kanë zbuluar.
Këtu, Mirna përqafon një nënë që ka gjetur eshtrat e djalit të saj katër muaj pasi ai u zhduk.


Luis Alfredo Chavez u zhduk më 31 janar dhe mbetjet e tij u gjetën më 30 mars. Familja e tij u mblodh për funeralin në qytetin e Los Mochis.

Metodat e përdorura nga gratë për të kërkuar mbetjet mbeten themelore. Ata përdorin lopatat për të gërmuar, të cilat ata pastaj nuhatje për të zbuluar nëse ka një erë të dekompozimit.


Në rastin e Mirna, nuk iu desh më shumë se tre vjet për të gjetur djalin e saj Roberto. Më 14 korrik 2017, tre vjet në ditë që nga zhdukja e tij nga stacioni i benzinës, një tip-off e çoi atë dhe bashkëbiseduesit e saj në zonën e largët malore ku djali i saj ishte varrosur në një varr të cekët. Fragmentet e eshtrave që ata zgjodhën me kujdes, më vonë u përputhën me Robertos.

Mirna mund të ketë gjetur mbetjet e Robertos, por tani po ndihmon të tjerët në kërkimin e tyre për të afërmit e tyre të humbur.

“Nuk e kam paraqitur raportin sepse dua ta gjej gjallë”, thotë një nënë përse ajo priti gjashtë vjet për t’iu treguar autoriteteve për zhdukjen e tij.

Grupi i përbëhet kryesisht nga nënat, por edhe burrat janë pjesë e saj. Don Panço ka kaluar katër vitet e fundit duke kërkuar djalin e tij të zhdukur. Dhe nuk janë vetëm prindërit që janë prekur. Të zhdukurit gjithashtu lënë pas fëmijëve që rriten duke mos ditur se çfarë ka ndodhur me prindërit e tyre.

Djali i Lucia Guadalupe u zhduk në një rrugë mes dy qyteteve në vitin 2016. Vajza e tij u la jetim./21Media

Back to top button