“Kush ta fali bukurinë”

Poezi nga Lasgush Poradeci
Kush ta fali bukurinë
Qe t’ë më trerosh te zinë!
Kur të pashë për të vluar,
Pëllumbeshë pendë-shkruar,
Bubu! Plumb në kraharuar,
Plumb që vret dyke gjemuar!
Mbledhur shoqet me një qoshe,
Dic, m’ju flisje, dic m’ju thoshe,
Gushë-e-llerë-e-gji-bardhoshe.
Pa me syckëzat e tua,
Sy-larme! C’më fole mua.
Leshrave t’ju binte hija,
Yll i ndezur me shkëndija,
Ndezur mun në mes ne ballë,
Të më vesh në dhe të gjallë.