Të punosh në hapësirë, rrëfimi i astronautit francez Thomas Pesquet
Astronauti francez ,Thomas Pesquet kaloi gjashtë muaj në Stacionin Ndërkombëtar të Hapësirës vitin e kaluar dhe pamja e Tokës që ai pa ishte sa alarmante aq edhe befasuese.
Qëndrimi për një kohë të gjatë larg Tokës i dha atij një perspektivë unike dhe të privilegjuar të planetin tonë. Llogaria e tij në Instagram po shpërthen me imazhe të bukura të “topit blu që ne e quajmë shtëpi”. Por, bukuria është e njollosur tha Pesquet kjo për shkak se edhe nga hapësira mund të vërehen lehtë efektet e ndryshimeve klimatike.
Ai tha se që nga vizita e tij e mëparshme në hapësirë, në vitin 2016, pasojat e aktivitetit njerëzor janë vërehen edhe më shumë me tërheqjen e dukshme të akullnajave dhe me ndryshimet ekstreme të motit.
Shqetësimi mjedisor e motivoi atë të bëhej ambasador i vullnetit të mirë i Organizatës së OKB-së për Ushqimin dhe Bujqësinë (FAO). Si astronaut në bordin e ISS, ai mbështeti kërkimet e FAO-s mbi inovacionet bujqësore dhe metodat e prodhimit të ushqimit.
Burimet e kufizuara në hapësirë ofrojnë një mundësi për të modeluar sjelljen njerëzore në një planet me burime në pakësim dhe Pesquet dëshiron të nxjerrë në pah paralelet midis jetës në një anije kozmike dhe jetës në Tokë.
Pesquet tha se kur shikoni Tokën nga stacioni hapësinor, është absolutisht magjike.
“Ju mund të shihni shumë nga pasojat e aktiviteteve njerëzore nga hapësira. Disa prej tyre janë nga ndryshimet klimatike dhe disa prej tyre janë thjesht ndotje e vjetër, p.sh. ndotja e lumenjve, ndotja e ajrit. Efekti më vizual i dukshëm janë akullnajat që tërhiqen vit pas viti dhe mision pas misioni. Por, ajo që mund të shihni gjithashtu janë fenomene ekstreme të motit. Ata po bëhen gjithnjë e më të forta vit pas viti. Misioni im i parë ishte 2016-2017 dhe misioni im i dytë ishte pesë vjet më vonë në 2021. Mund të shihja një rritje neto të frekuencës dhe fuqisë së fenomeneve ekstreme të motit si uraganet, si zjarret. Ka shumë gjëra që mund të bëni nga hapësira për të ndihmuar në planet. Para së gjithash, si agjenci hapësinore, ne kemi satelitë që mund të vëzhgojnë Tokën dhe të matin variabla të tilla si lartësitë e valëve, temperatura e detit, akull në kapakët polare që tërhiqen. Por mund të shkojmë edhe pak më thellë. Ne kemi eksperimente që synojnë mbrojtjen e planetit — për shembull, eksperimente mbi lëngjet. Lëngjet në orbitë sillen ndryshe, kështu që kërkimi ynë po përpiqet të kuptojë lëvizjen e magmës dhe llavës brenda planetit dhe lëvizjen e valëve në oqean. Kjo mund të na ndihmojë të parashikojmë disa nga ngjarjet ekstreme të motit që ndikojnë në mjedisin tonë.”, tha ai.
Sipas tij, ne duhet të menaxhojmë burimet tona të kufizuara në bordin e stacionit hapësinor.
“Ne kemi atmosferë të kufizuar, ujë të kufizuar, ushqim të kufizuar. Dhe kështu mënyra se si ne trajtojmë gjithçka në bordin e stacionit hapësinor na jep teknika që mund t’i zbatojmë në Tokë sepse situata është paralele. Unë mendoj se njerëzit në Tokë mund të mësojnë shumë rreth mënyrës sesi teknologjia hapësinore merret me ujin, si e riciklojmë ujin, si e riciklojmë oksigjenin e ajrit.”, tha astronauti.
Por, a ështe e lehte të shihen të gjitha këto dëme që po i bëhen planetit tonë. Thomas Pesquet pohoi se nuk është e lehtë aspak për parë që janë atje lart dhe nuk është e lehtë as edhe për faktin që lënë njerëzit e tyre të dashur pas. Tutje ai shtoi: Gjëja më e vështirë është të privoheni nga të dashurit tuaj, dhe gjithashtu të jeni vazhdimisht i shqetësuar se nëse atyre u ndodh diçka, nuk mund t’i ndihmoni. Unë mendoj se është makthi i të gjithë astronautëve, që diçka u ndodh familjeve të tyre në Tokë ndërsa ata janë larg. Unë besoj se ka një element egoizmi tek unë që shkoj në hapësirë, sepse është një përvojë magjike fantastike. Por unë gjithashtu besoj fuqishëm se ka një ndikim jashtëzakonisht pozitiv në shoqëri në përgjithësi për shkak të asaj që ne bëjmë; për shkak të hulumtimit, për shkak të bashkëpunimit ndërkombëtar. Kështu që unë mendoj se ne duhet ta bëjmë atë edhe nëse ka një çmim për të paguar. Nuk është e lehtë, por mendoj se është një gjë e mirë.
Ndër të tjera, astronauti i njohur foli edhe për ndikimin që kanë udhëtimet në hapsirë në mjedisin tone.
Sipas tij, udhëtimi në hapësirë prodhon pak CO2 dhe nuk është plotësisht miqësor me mjedisin. Por, sipas tij duhet të kemi parasysh të gjitha anët si pozitive ashtu edhe ato negative.
“Ka kaq pak lëshime raketash, sa që në krahasim me aviacionin, makinat apo industritë e tjera, ndikimi ynë është i papërfillshëm. Ne kemi nevojë për aktivitet në hapësirë për të kryer kërkime satelitore. Kjo i sjell shumë dobi planetit. Pra, udhëtimi në hapësirë është një e keqe e domosdoshme” pohoi ai.
Në fund të intervistes së dhënë për CNN astronauti i njohur tha se nëse e vendosim veten në rrugën e duhur, nuk ka asgjë që nuk mund të bëjmë.
“Ne ndërtuam këtë objekt të pabesueshëm në hapësirë për arsye të mira. Ne po e përdorim atë çdo ditë, në bashkëpunim paqësor mes vendeve që nuk kanë qenë gjithmonë miq. Pra, nëse mund ta transferojmë atë model në mënyrën se si trajtojmë mjedisin në Tokë, mendoj se do të arrijmë atje. Ne jemi mjaft kreativë, kemi teknologjinë dhe kemi vullnetin. Kështu që unë jam optimist për të ardhmen. Nëse mund të bëjmë një stacion hapësinor të fluturojë, atëherë mund ta shpëtojmë planetin.”, shtoi ai./21Media