Akullnajat zvicerane zvogëlohen për 10% në dy vjet

Pa një reduktim dramatik të gazeve serrë të lidhur me ngrohjen globale, ekspertët e akullnajave paralajmërojnë se edhe akullnajat më të mëdha si Aletsch, akulli i së cilës tani është 800 m i trashë në pjesë, mund të zhduken brenda një brezi.

“Sa herë që kthehem në këto vende që kam monitoruar për shumë vite, është ndryshe,” tha zoti Huss. “Akulli është më i vogël, më i hollë, më gri. Është shumë e trishtueshme”.

Por humbja e akullnajave është më shumë sesa humbja e një pamje mahnitëse.

Akulli, i cili tradicionalisht krijohet në dimër dhe shkrihet ngadalë në verë, siguron ujë të freskët jetik për lumenjtë e Evropës, për të ujitur të korrat e Evropës ose për të ftohur stacionet e saj të energjisë bërthamore.

Vitin e kaluar dhe përsëri këtë vit, transporti në lumin Rhine, një rrugë kryesore ujore për mallrat e Evropës, duhej të kufizohej sepse uji ishte bërë shumë i cekët.

Gjatë nxehtësisë rekord të vitit 2022, peshqit u hoqën nga lumenjtë zviceranë dhe u ruajtën në depozita, sepse vetë uji i lumit ishte bërë shumë i ngrohtë dhe shumë i pakët që peshqit të mbijetonin.

“Akullnajat janë shumë të rëndësishme për komunikimin e ndryshimeve klimatike, sepse ato janë shumë të dukshme,” tha zoti Huss.

“Nëse nuk ka zbutje klimatike, ne do të humbasim të gjitha akullnajat në alpe deri në vitin 2100.”/21Media